هلو رسیده

در طول مسیر، ما تجربیات معنوی بسیار عمیقی داشتیم. من معمولاً عادت ندارم زیاد در مورد آنها صحبت کنم، زیرا سفر هر کس متفاوت است، و ترجیح می‌دهم به مردم اجازه دهم بدون هیچ انتظاری آن را همانطور که می‌آید تجربه کنند. همچنین توصیف آنها برای کسانی که خودشان چنین تجربیاتی را نداشته اند بسیار چالش برانگیز است - آنها می توانند بسیار خارق العاده به نظر برسند مگر اینکه خودتان آنجا بوده باشید. کافی است بگویم، عمق محض آنها مرا برای همیشه تغییر داد. در مدت دوری‌مان، بهترین معلمان را در سراسر جهان جستجو می‌کردیم که انواع روش‌های مدیتیشن را یاد می‌گرفتند. درک اینکه چه تعداد از رویکردها در طول 5000 سال گذشته توسعه یافته اند بسیار جالب بود. اشکال زیادی از مراقبه وجود دارد که تماماً در مورد انکار هستند، یا از اعمال رهبانی سرچشمه می‌گیرند، مانند نشستن دوازده ساعت در روز با مگس‌ها روی صورتتان، و نمی‌توانید آنها را پاک کنید، و من همه آنها را انجام دادم. این دانش مفید و تجربه ارزشمندی بود، اما با وجود اینکه خوشحالم که این فرصت را داشتم که آنها را از نزدیک ببینم، اما به نظر من کاملاً برای مردم امروز مرتبط نبودم. مدیتیشن الهام گرفته از ودایی، به دلیل سادگی، انجام شد، و بنابراین تصمیم گرفتم مطالعه و تمرین کنم و یاد بگیرم که معلم باشم. من آموزش خود را نزد استاد برجسته مدیتیشن الهام گرفته از ودایی دریافت کردم که توسط آگاهان در هند به عنوان یک بیننده بزرگ شناخته می شود. او فوق العاده آگاه و سخاوتمندانه در آموزش های خود بود. پس از آن، برای یک دوره فشرده سه ماهه به بالی رفتم تا دوره آموزشی خود را با دیگر اساتید برجسته تکمیل کنم. این شگفت انگیزترین و الهام بخش ترین تجربه زندگی من و همچنین چالش برانگیزترین تجربه بود. در پایان آموزش، من در حال قهرمانی برای تدریس بودم. هنوز اولین کسی را که یاد دادم مثل دیروز به یاد دارم. من پوسترهایی را در سراسر شهر بالی اوبود برای دوره هفته بعد نصب کرده بودم. و چندی نگذشت که زنی به نام ماریکو از طریق پیامک با من قرار گذاشت. تنها چیزی که در مورد او می دانستم نام او بود، اما شب قبل از قرار ملاقاتمان با صدایی که دائماً در ذهنم می چرخید به رختخواب رفتم. وقتی بیدار شدم هنوز آنجا بود. وقتی صدای قدم های ماریکو را شنیدم که از مسیر باغ بالا آمد، سرم را بلند کردم و دیدم که او به سمت در می رود و لبخند زدم. صدایی که می شنیدم مال او بود. من معلم بودم. این یک سفر بسیار سخت از لذت گرایی به خوشبختی بود، اما من به آنجا رسیدم. من از آن زمان در آپارتمان دوست دختر سابقم که تقریباً همه چیز را به پایان رسانده بودم، راه زیادی را طی کرده بودم. در آن زمان، احساس ناامیدی، تاریکی و خارج از کنترل داشتم. زمانی که معلم شدم، احساس می‌کردم با خودم و دنیا ارتباط دارم. 

در ماه های اخیر شاهد رواج استفاده از ضد عفونی کننده های دست بودیم زیرا یکی از بهترین راه ها برای ضد عفونی کردن و تمیز کردن دست برای زمان هایی است که آب و صابون در دسترس نیست. تمیز نگه داشتن دست ها یک راه کلیدی برای محافظت در برابر ابتلا به ویروس کرونا است و به همراه داشتن یک بطری ضدعفونی کننده دست حاوی الکل یک راه عالی خواهد بود.

ضدعفونی کننده دست

11. خریدن بیش از حد
گاهی اوقات افراد مقدار زیادی از یک محصول را می خرند زیرا احساس می کنند در روزهای آینده دیگر نمی توانند آن را تهیه کنند. در مورد ضدعفونی کننده نباید این کار را انجام دهید زیرا همه به آن نیاز دارند.

**پس ضدعفونی کننده ها زمانی می توانند موثر واقع شوند و از شیوع ویروس کرونا جلوگیری کنند که تمام استانداردها را رعایت کنید.

اگرچه همیشه اسپری کردن این ضدعفونی کننده ها روی دست کافی نیست. برای اینکه اثرپذیری ضدعفونی کننده ها را به بالاترین حد برسانید، بسیار مهم است که استانداردهای مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها را رعایت کنید.

10. تهیه ضدعفونی کننده دست توسط خودتان
از آن جایی که این روزها ماده ضدعفونی کننده خواهان زیادی دارد و ممکن است کمتر یافت شود، پس ممکن است به این فکر بیفتید که خودتان آن را درست کنید. متخصصان اصلاً با این مورد موافق نیستند زیرا ممکن است به راحتی در ساخت آن دچار اشتباه شوید و به اندازه کافی ماده را برای کشتن جرم ها و آلودگی ها قدرتمند نسازید. اشتباهات هنگام استفاده از این مواد ممکن است عاملی برای بیماری ها و حتی مرگ افراد نیز باشد.

مثلاً یکی از آن ها این است که این ضدعفونی کننده ها حداقل 60 درصد الکل داشته باشند و منقضی نشده باشند و همچنین باید مراقب باشید تا اشتباهات عنوان شده در این بخش از سلامت نمناک را مرتکب نشوید. 

ژل ضدعفونی کننده دست

2. استفاده بیش از حد از ضد عفونی کننده دست
ضد عفونی کننده های دست نه تنها باکتری های بد را از بین می برند، بلکه ممکن است باکتری های خوب را نیز تخریب کنند و باعث حساسیت پوست و همچنین باعث خشکی پوست شوند. میزان خشک کنندگی آن ها بیشتر از آب و صابون است. پس نباید بیش از حد از آن استفاده کنید و بعد از استفاده حتما کرم مرطوب کننده بزنید.

استفاده از ضدعفونی کننده دست

اشتباهات استفاده از ضدعفونی کننده های دست 
1. کم استفاده کردن از ضدعفونی کننده دست
 استفاده نکردن از این ماده به اندازه کافی روی کف دست یکی از رایج ترین اشتباهاتی است که افراد مرتکب می شوند. استفاده از این محصولات باید به اندازه ای باشد که حتما دو طرف انگشتان دست، لابلای انگشتان و بیرونش را هم به این محصول آغشته کنید.

طبق اطلاعات موجود از مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها مقدار مناسب استفاده از ضدعفونی کننده دست باید به قدری باشد که کل سطح دست را پوشش دهد.

3. منتظر نماندن برای خشک شدن ماده ضدعفونی کننده
 باید دست هایتان را به مدت 20 ثانیه به یکدیگر بمالید تا احساس کنید این ماده کاملا خشک شده است. اگر این کار را انجام ندهید، ماده ضدعفونی کننده با لمس هر نقطه از سطوح از روی پوست دست برداشته می شود و نمی تواند موثر واقع شود.

زمانی که ضدعفونی کننده را روی دست می زنید، باید منتظر باشید تا خشک شود . قبل از خشک شدن هنوز باکتری ها روی دست شما غیر فعال نشدند و ویروس ها زنده هستند.

4. فقط به ضد عفونی کننده دست اکتفا می کنید
همان طور که پیش تر هم گفتیم، ضدعفونی کننده دست یک جایگزین مناسب برای آب و صابون است. شستن دست ها قطعاً موثر ترین راه برای از بین بردن جرم ها و آلودگی هاست زیرا می تواند چربی و هرگونه آلودگی دست که بر اثر خوردن غذا، بازی کردن یا هر کار دیگری به وجود آمده است را از بین ببرد که ضدعفونی کننده ها قادر به انجامش نیستند. پس هرگز نباید ضدعفونی کننده ها را جایگزین آب و صابون و شوینده های دست کنید.

ضدعفونی کننده های دست

5. ضدعفونی کننده دست را به صورت کامل جایگزین شستشوی دستها کرده اید
 ضدعفونی کننده دست نباید بدون استفاده از آب و صابون به دست ها زده شود مگر اینکه آب در دسترس نباشد. هیچ چیز بهتر از آب و صابون دست های شما را تمیز نمی کند، پس آن را فراموش نکنید.

شستن دست ها به مدت 20 ثانیه بهترین راه مبارزه با جرم ها و آلودگی هاست. استفاده نامناسب از ضدعفونی کننده دست، زمانی است که آن را جایگزین آب و صابون کنید.

6. استفاده به روش غلط
یکی دیگر از اشتباهاتی که افراد هنگام استفاده از ضدعفونی کننده دست انجام می دهند، این است که به طور کامل دست خود را به این ماده ضدعفونی کننده آغشته نمی کنند، بلکه فقط روی کف دست و پشت دست را آغشته می کنند. پس هرگز نباید بین انگشتان، زیر ناخن ها و قسمت های دیگر را فراموش کنید. دقیقا همان طوری که دست های خود را با آب و صابون می شویید.

8. دسترسی کودکان به این ماده
افرادی که از ضد عفونی کننده دست استفاده می کنند، مخصوصاً از انواع معطر، باید آن را دور از دسترس کودکان نگه دارند زیرا ممکن است کودکان آن را بنوشند و مسموم شوند.

ضدعفونی دست ها

9. لمس کردن بطری
بطری ضدعفونی کننده ممکن است توسط صدها نفر لمس شده باشد و بنابراین دیواره آن پر از میکروب و باکتری است. پس بهترین راه این است که از مشت دست خود استفاده کنید و به آرامی آن را فشار دهید تا از آن بیرون بزند. پس هرگز بدنه بطری را لمس نکنید.

اشتباهات ضدعفونی کردن دست

7. استفاده از ضدعفونی کننده با غلظت پایین
ضدعفونی کننده دست حداقل باید 60 درصد الکل داشته باشد. غلظت بیشتر الکل، تاثیرپذیری آن را افزایش می دهد. پس نباید از ضد عفونی ای استفاده کنید که غلظت خیلی کمی دارد.

به عنوان مثال، براساس مطالعه ای که انجام شد، قطره های روغن زیتون باعث نرم شدن موم گوش می شوند اما در واقع از طرفی باعث افزایش میزان موم گوش نیز خواهند شد و همین امر باعث می شود که روشی با اثری معکوس محسوب شود اما به یاد داشته باشید که انجام این کار ضروری نیست و اگر روغن زیتون حتی مفید هم باشد باز هم بحث برانگیز است زیرا ممکن است باعث ایجاد موم بیشتر در گوش شود.

همان طور که می دانید استفاده از گوش پاک کن برای تمیز کردن موم گوش خطرناک است زیرا ممکن است باعث گرفتگی گوش شده و در صورت عدم دقت، به گوش آسیب برساند. به جای استفاده از گوش پاک کن می توانید از چند قطره روغن زیتون یا روغن بچه برای نرم کردن موم در گوش خود استفاده کنید تا پاک کردن آن راحت تر شود.

عوارض استفاده از روغن زیتون برای گوش
پاسخ به این پرسش کاملا منفی نیست، همان طور که برخی پزشکان خاطرنشان می کنند شستشوی گوش با روغن زیتون می تواند عوارض جانبی مانند سوزش پوستی، واکنش های آلرژیک، خارش، سرگیجه و عفونت گوش خارجی را به همراه داشته باشد. همچنین تحقیقات پزشکی نیز در این باره وجود دارد و این مسئله را تا حدودی تایید می کند.

به خاطر بسپارید کسانی که پرده گوششان پاره شده و کودکان، هرگز نباید از این روش یا مایعات دیگر برای تمیز کردن گوش خود استفاده کنند مگر این که توسط پزشک توصیه شود.

تمیز کردن گوش

با وجود این که بسیاری از افراد نیازی به شستشوی گوش ندارند چنانچه در بخش سلامت نمناک بارها گفته شده است، برخی افراد از جمله سالمندان به دلیل وجود مو در گوش و تولید بیش از حد موم در گوش خود شکایت دارند و برای خلاص شدن از آن راه هایی را برمی گزینند.

رفع موم گوش

استفاده از روغن زیتون برای از بین بردن موم گوش:
همان طور که گفته شد استفاده از گوش پاک کن برای پاک کردن موم گوش مضر است زیرا سبب آسیب رساندن به گوش و تشدید گرفتگی می شود. واقعیت این است که گوش پاک کن برای تمیزی قسمت داخلی گوش مناسب نیست و فقط از آن برای قسمت بیرونی باید استفاده کرد.

آیا باید گوش های خود را تمیز کنید؟
شاید از پاسخ این پرسش شگفت زده شوید اما تمیز کردن گوش ضرورتی ندارد و یک مسئله پزشکی نیست زیرا در اکثر موارد گوش، به صورت خود به خود تمیز می شود و نیازی به کمک دیگری از سوی شما نیست.

درصورتی که گرفتگی گوش به علت فشرده شدن موم باشد، برای نرم کردن آن می توان از محلول های خاصی که با استفاده از سرنگ گوش را شستشو می دهند استفاده کرد اما اگر علت گرفتگی گوش، عفونت باشد این روش کافی یا کارآمد نخواهد بود و احتمالاً برای بهبودی نیاز به مصرف آنتی بیوتیک خواهید داشت.

روش استفاده از روغن زیتون برای رفع موم گوش
یکی از گزینه های جایگزین برای گوش پاک کن، استفاده از روغن زیتون گرم یا آب است.

دراین روش 2-3 قطره از این مایعات را در گوش خود بریزید، این مایعات ظاهراً موم گوش را نرم و پاک کردن آن را آسان می کنند. این روش درمانی برای بسیاری از افراد بی خطر است، اما آیا استفاده از روغن زیتون در گوش همان طور که بسیاری از افراد فکر می کنند بی ضرر است؟

روغن زیتون

در موارد معدودی گوش نیاز به یک اسکراب اضافی دارد و آن هم شرایطی است که موم گوش سفت شده، گوش آلوده و یا مسدود شده است. در این صورت می توانید به پزشک مراجعه کنید تا روشی را برای پاکسازی گوشتان توصیه کند

وقتی سطح قند خون بالا می رود، قند برای انرژی به کار می رود و مقدار کمی در ماهیچه و کبد شما ذخیره می شود ، همانطور که در بخش سلامت نمناک بیان شده است پس از آن، قند اضافی در جریان خون فوراً به نوعی چربی به نام تری گلیسیرید تبدیل می شود درست چند دقیقه بعد از خوردن نوشیدنی حاوی شکر، تری گلیسیرید خون افزایش می یابد. تری گلیسیریدها پس از آن در سلول های چربی، ماهیچه ها و در خود کبد ذخیره می شوند.

بدن در بسیاری از مناطقش چربی را به عنوان انرژی و عایق ذخیره می کند. کبد تا حدی از چربی تشکیل شده است، اما اگر مقدار چربی در کبد بسیار بالا باشد، ممکن است نشانه بیماری کبد چرب باشد.

 علت کبد چرب

نوشیدنی ها و غذاهایی که منجر به کبد چرب می شود
دو نوع بیماری کبد چرب وجود دارد:
بیماری کبد چرب الکلی و بیماری کبد چرب غیرالکلی. بیماری کبد چرب به کبد آسیب می زند و از انتقال سموم و تولید صفرا برای سیسستم گوارشی جلوگیری می کند.

وقتی کبد قادر به انجام موثر این کارها نباشد، فرد را در معرض خطر توسعه مشکلات دیگر در بدن قرار می دهد.

یک رژیم غذایی برای بیماران کبد چرب شامل انواع مختلفی از غذاها است. کاهش کالری و خوردن فیبر بالا نقطه شروع خوبی هستند. خوردن غذاهایی حاوی کربوهیدرات پیچیده، فیبر و پروتیین می تواند به بدن کمک کند تا احساس سیری داشته و انرژی پایدار را فراهم کند.

برآوردها کمی متفاوت هستند، اما به نظر می رسد که 5 تا 10 درصد افراد مبتلا به بیماری کبد چرب به رشد و توسعه NASH ادامه می دهند.

NASH اغلب یک وضعیت نسبتاً ثابت و کم درجه است که افراد برای سال ها با این مشکل زندگی می کنند اما چنانچه در بخش سلامت نمناک اشاره شده است می تواند آسیب جدی به کبد برساند و اختلال در عملکرد کبد - بیماری به نام سیروز است.

سیروز غیرقابل برگشت است و منجر به نارسایی کل کبد می شود همچنین با افزایش خطر ابتلا به سرطان کبد همراه است.برخی مطالعات نشان داده اند که 3 % از افراد مبتلا به NASH در حال توسعه سیروز هستند, در حالی که برخی دیگر این اندازه را 26 %می دانند.

هیچ تست یا فاکتور ریسکی وجود ندارد که پیش بینی کند چه کسی سیروز را توسعه خواهد داد و چه کسی نه. واضح است که پیش بینی NASH بسیار بهتر از استاتو هپاتیت است که نتیجه مصرف الکل سنگین است. شاید نیمی از کسانی که مبتلا به استاتو هپاتیت الکلی هستند (که فاقد یک لغت دستی است) سیروز را توسعه دهند.

علاوه بر مشکلات کبدی, افراد مبتلا به کبد چرب و NASH بیشتر نگران بیماری های قلبی و سکته هستند ، خطر مرگ آن ها از بیماری های قلبی و عروقی دوبرابر افرادی است که NASH را ندارند.

یک دلیل ممکن است مربوط به فاکتورهای التهابی و دیگر عوامل پمپ شده توسط سلول های کبد مبتلا به چربی باشد که آسیب به درون سرخرگ ها را افزایش داده و خون را بیشتر به لخته تبدیل می کند, ترکیبی که ممکن است منجر به حمله قلبی یا سکته شود.

 علت کبد چرب 

سلول های کبد چرب و روندی که موجب چرب شدن کبد می شود
نظریه رایج این است که این مشکل به دلیل مقاومت انسولین شروع می شود و به نوبه خود اغلب نتیجه چاقی و بافت چربی اضافی در شکم است.

هنگامی که افراد نسبت به انسولین مقاوم هستند, ماهیچه, چربی و کبد به طور طبیعی به انسولین واکنش نشان نمی دهند, به این ترتیب میزان هورمون و قند خون, باعث ایجاد سلول ها در خون می شود در نتیجه خطر ابتلا به دیابت و بیماری های قلبی افزایش می یابد اما مقاومت انسولین یک حالت متابولیکی پیچیده است که شامل افزایش میزان اسیدهای چرب آزاد در خون است.

بیماری کبد چرب وقتی رخ می دهد که برخی از مولکول های چربی داخل سلول های کبد تجمع کنند. وجود این سلول های چربی می تواند منجر به التهاب کبد و آسیب به بافت اطراف کبد شود.

زمانی که این اتفاق می افتد, اگر الکل اضافی درگیر نباشد, به این مشکل استاتو هپاتیت غیر الکلی می گویند, به این دلیل که کبد ملتهب است که نام آن به صورت مخفف عبارت است از NASH.

کبد چگونه چرب می شود؟
سایر اطلاعات درباره کبد چرب
-چاقی شکمی و سندرم متابولیک, مقاومت انسولین را ایجاد می کنند.

-مقاومت انسولین در خون میزان اسید چرب را افزایش می دهد

-چربی در سلول های کبد تجمع می یابد

-معمولاً علامتی برای این بیماری وجود ندارد

-کاهش وزن می تواند چربی کبد را کم تر کند

-مصرف بیش از حد الکل نیز باعث می شود که کبد چرب شود

-چربی در کبد باعث التهاب و آسیب به بافت کبد می شود

-اصطلاح پزشکی اش استاتو هپاتیت می باشد ؛ استاتو هپاتیت که به الکل مربوط نیست، استاتو هپاتیت غیر الکلی، یا NASH می باشد.

-نمونه برداری از کبد تنها راه تشخیص قطعی این بیماری است.

-کاهش وزن و ورزش، درمان های اصلی هستند.

-آسیب بیشتر کبد به فیبروز کبدی و سیروز منتهی می شود

-فیبروز، تجمع بافت فیبری است. سیروز از بافت زخم تشکیل می شود.

-بین 3 تا 26 درصد از بیماران مبتلا به NASH سیروز می گیرند.

-تعداد کمی از افراد مبتلا به سیروز، سرطان کبد را توسعه می دهند

NASH -با افزایش خطر حمله قلبی و سکته پیوند یافته است.

-کبد مبتلا به NASH ممکن است عوامل التهابی تولید کند که فرآیند آترواسکلروز را ترویج می کند که رگ های خونی را محدود می کند.

-ممکن است NASH یک جنبه دیگر از سندروم متابولیک باشد.

کبد چرب

مواردی که باید درباره کبد چرب بدانید
چگونه نوشیدنی ها و غذاهای حاوی شکر اضافه شده، می توانند منجر به کبد چرب شوند؟
بیش ترین افزایش قند خون، ناشی از مصرف نوشیدنی های گوناگون است این شامل آب میوه و شیر و همچنین قهوه یا چای با شکر است. غذاهای تهیه شده با قند نیز موجب افزایش سطح قند خون می شوند.

برخی افراد تصمیم می گیرند برنامه های رژیم غذایی خاصی مانند رژیم غذایی گیاهی را دنبال کنند. متخصص رژیم می تواند به فرد کمک کند تا یک برنامه رژیم غذایی را فراهم کند که برای سلایق، نشانه ها و وضعیت سلامتی فرد مناسب باشد.

کبد چرب متاسفانه یکی از مشکلات شایع در بین ایرانیان است. چرا کبد چرب می شود تنها یک پاسخ دارد و آن هم تغذیه نامناسب است و در لابه لای مواد غذایی مضر برای کبد یکی از آنها اصلی ترین دلایل ابتلا به “کبد چرب” هستند.

بیماری کبد چرب به هیچ گروهی محدود نمی شود و به نظر نمی رسد تفاوت های جنسیتی مشخصی وجود داشته باشد, اما مطالعات نشان می دهد که آمریکایی های لاتینی به طور نامتناسب تحت تاثیر این بیماری قرار می گیرند. این وضعیت در درجه اول در دوران میانسالی رخ می دهد, گرچه کودکان هم ممکن است آن را داشته باشند.

بیماری کبد چرب در آسیا به سرعت در حال افزایش است. کبد چرب ریشه در تغذیه و عادات نادرست غذایی دارد که در تازه ترین یافته های محققان اصلی ترین عامل اصلی ابتلا به کبد چرب مصرف نوشیدنی های شیرین است.

آب رفتن در گوش یک اتفاق بسیار رایج است که می تواند برای هر فردی رخ دهد. آب می تواند در حال شنا یا حمام کردن آب وارد گوش ها شود. در حالت عادی موم موجود در مجرای گوش مانع از ورود مایع به داخل گوش می شود اما گاهی ممکن است مایع درون گوش بماند و باعث خارش و درد بسیار زیاد گوش ها شود.

اضافه کردن آب به گوش:
افزودن آب بیشتر به گوش خود، به شما کمک خواهد کرد تا آب گوش را خارج کنید. فقط باید گوش را کج کنید که آب به سمت بالا برود. سپس چند قطره آب به دمای اتاق رسیده را با کمک قطره چکان داخل گوش بچکانید.

نباید از آب سرد یا داغ استفاده کنید چون می تواند منجر به گوش درد شود. بعد از آن، فورا سر را به طرف گوش آسیب دیده و رو به پایین برگردانید. مایعات و آب به هم می چسبند و احتمال خارج شدن آب از گوش را افزایش می دهند.

خمیازه:
شاید این مورد در رابطه با نحوه خارج کردن آب از گوش عجیب باشد اما روشی موثر است. برخی افراد که از آب مانده در گوش رنج می برند، با خمیازه کشیدن ساده می توانند آن را رفع کنند.

نکته موثری که اغلب بسیاری از مبتلایان انجام می دهند، جویدن آدامس است. جویدن آدامس باعث می شود که آب سریع تر و آسان تر از گوش خارج شود. گفته می شود که اگر حرکت آدامس را با خم کردن سر ترکیب کنید، اثربخشی این روش درمان را افزایش خواهد داد.

گفته می شود هر حرکت خمیازه، بر آب به دام افتاده در گوش تاثیر می گذارد و به شما کمک خواهد کرد تا آب را از گوش خارج کنید. اگر جابجایی آب را احساس می کنید، باید این کار را ادامه دهید.

روش تخلیه آب از گوش

جویدن:
با اینکه جویدن همراه با گوش درد و آب رفتن در گوش دشوار شده و باعث درد می شود اما یکی از تکنیک های موثر برای خارج کردن آب درون گوش است. برای انجام این کار، به غذا نیاز ندارید فقط باید تصور کنید چیزی را می جوید. در حال جویدن، باید سرتان را به سمتی که عاری از آب است بگیرید و سپس آن را به طرف دیگر متمایل کنید تا آب از گوش خارج شود.

پاک کردن گوش با دستمال:

هم چنین ممکن است با درد و کاهش شنوایی همراه باشد. اگر ماندن آب در گوش درمان نشود،می تواند باعث از دست دادن شنوایی، ایجاد کیست، ورم پرده و عوارض دیگر شود به همین دلیل درمان آن از اهمیت زیادی برخوردار است. در این بخش از سلامت نمناک راه خشک کردن گوش را به شما می گوییم.

یک نکته ساده در مورد نحوه بیرون راندن آب از گوش پاک کردن آن است. پاک کردن لایه خارجی گوش با دستمال یا حوله تمیز نرم به شما کمک می کند که از آب و یا مایع موجود در گوش خلاص شوید. باید سر را به سمت پایین خم کنید تا آب خارج شود. نباید پارچه یا حوله را داخل گوش فشار دهید چون باعث می شود آب به داخل گوش برگردد.

ماندن آب در گوش

چرا آب بعد از شنا در گوش می ماند؟
ماندن آب در گوش می تواند به چند دلیل، از جمله باریکی مجرای گوش یا وجود موم زیاد یا شی خارجی دیگر داخل گوش باشد.

آیا ماندن آب در گوش برای هر فردی رخ می دهد یا برخی دیگر بیشتر در معرض آن قرار دارند؟

محیط مطلوب برای رشد باکتری ها رطوبت، خراش درون مجرای گوش یا واکنش آلرژیک و بیماری های پوستی است.

علائم اولیه گوش شناگر ممکن است مانند موارد زیر ملایم باشد:
قرمزی و خارش داخل مجرای گوش
درد کم
ترشح مایع شفاف و بی بو
اگر این علائم را تجربه کردید و یا آب به مدت چند روز و یا حتی چند هفته در گوش شما گیر کرده باشد، حتما به پزشک خود مراجعه کنید.

درد گوش

کودکان و بزرگسالانی که زمان زیادی را در آب می گذرانند بیشتر در معرض خطر هستند؛ با این حال، رفتن آب به داخل گوش می تواند در هر زمانی که زیر آب می روید، اتفاق بیفتد. گاهی اوقات وارونه کردن خود حین بالانس زدن می تواند به نفوذ آب در گوش منجر شود.

بررسی گوش

آیا آب رفتن در گوش ها خطرناک است؟
گاهی اوقات. گوش ها یک ماده ضد آب به نام جرم گوش(موم گوش )ترشح می کنند، بنابراین بیشتر اوقات آب به آرامی از روی آن عبور می کند. زمانی که اینگونه نباشد، ممکن است باکتری شروع به رشد کرده و به بیماری گوش شناگر تبدیل شود.

چطور از آب رفتن در گوش جلوگیری کنیم؟
اگر بعد از شنا و حمام کردن، آب وارد گوشهایتان می شود می توانید از گوشگیر استفاده کنید. راهکارهای خشک کردن و تخلیه آب از گوش:

جاذبه:

توجه:از هندزفری استفاده نکنید.

کشیدن آب از گوش

تکنیک مانور والسالوا:
اجرای مانوروالسالوا به شما کمک خواهد کردتا لوله های شیپور استاش گوش باز شده و آب را از گوش خارج کنید.

دهان خود را ببندید و بینی خود را با انگشتان فشار دهید، سپس نفس عمیقی بکشید.

به آرامی هوا را از بینی بیرون دهید تا فشار هوا تنظیم شود. اگر اینکار را درست انجام دهید صدای خفیفی را ناشی از باز شدن لوله های شیپور استاش خواهید شنید.

بهترین راه برای زدودن آب از گوش این است که با جاذبه زمین آن را رفع کنیم.
سر خود را کج کنید و گوش آسیب دیده را به موازات زمین نگه دارید.
با استفاده از گوش پاک کن آب گوش را با دقت پاک کنید.
خمیازه کشیدن یا حرکتی مثل جویدن نیز می تواند با ایجاد فشار در گوش میانی و کش دادن مجرای گوش به بیرون راندن آب از گوش کمک کند.

توجه:بینی خود را بیش از حد محکم نگیرید چون ممکن است به پرده گوش آسیب برسد.

تکنیک مانور والسالوا

خشک کردن با سشوار:
برای تسریع در تبخیر آب گوش، سشوار با باد گرم نیز می تواند مورد استفاده قرار گیرد. هوای گرم و خشک، آب را به بخار تبدیل و در نهایت به آن کمک می کند از گوش خارج شود.

کف دست را در مقابل گوش قرار دهید و چند ثانیه فشار دهید. سریع دستتان را بردارید. خلاءیی موقت شکل خواهد گرفت که آب را از گوش بیرون می راند.

لاله گوش خود را با استفاده از دست، از بدن فاصله دهید.
سشوار را حدود 10 تا 12 اینچ از گوش دور نگه دارید.
گرمای سشوار روی درجه پایین تنظیم کنید.
سشوار را روشن کنید و آن را مستقیما رو به روی مجرای گوش بگیرید.
حدود 30 ثانیه سشوار را در همان وضعیت نگه دارید.
در صورت نیاز دوباره تکرار کنید.
این کار را طولانی مدت و یک دفعه انجام ندهید.
سشوار

استفاده از الکل و سرکه:

دستمالی را در کاسه ای از آب داغ فرو کنید و آب اضافی آن را فشار دهید.

استفاده از الکل و سرکه روشی خانگی برای رهایی از آب در گوش است. خاصیت ضد باکتری سرکه به کشتن میکروب ها در گوش و الکل به خشک کردن آب در گوش کمک می کند.

یک قاشق چای خوری سرکه و الکل را با هم مخلوط کنید و با استفاده از قطره چکان، دو یا سه قطره از این محلول را در گوش بیمار بچکانید.

به آرامی مجرای گوش را بمالید و 30 ثانیه صبر کنید. سپس سر خود را تکان دهید تا مایع به راحتی خارج شود.

گرما درمانی:
گرما درمانی می تواند به سرعت آب درون گوش را خشک کند. کیسه آب گرم لوله شیپوراستاش را باز می کند (که در آن مایع به راحتی جمع می شود) طوری که مایع به راحتی می تواند خارج شود.

دستمال را 30 ثانیه روی گوش آسیب دیده قرار دهید، پس از یک دقیقه دوباره تکرار کنید. این کار را چهار یا پنج بار انجام دهید.

به پهلو دراز بکشید تا مایع از درون گوش خارج شود.

آب گرقتگی گوش

آب داغ را داخل یک کاسه بزرگ بریزید.
سر خود را با یک حوله بپوشانید و به آرامی به مدت 5 تا 10 دقیقه بخار را تنفس کنید. سر را به یک طرف کج کنید تا آب از گوش خارج شود.
هم چنین می توانید دوش آب گرم بگیرید تا آب از مجرای گوش بیرون بیاید.
بخار گرم صورت

نمک:
یکی از روش های پیشنهادی این بخش از سلامت نمناک استفاده از نمک است؛ نمک می تواند برای رفع آب در گوش کمک کند چون به راحتی آب را جذب می نماید. گرمای ناشی از نمک داغ نیز به تبخیر و تسکین درد کمک خواهد کرد.

هیدروژن پراکسید:
هیدروژن پراکسید یک گزینه موثر دیگر برای خلاص شدن از آب درون گوش است. به دلیل گاز دار بودن هیدروژن پراکسید به راحتی می توان آب مانده را همراه با موم از مجرای گوش خارج کرد.

بخار:
استنشاق بخار یک روش آسان دیگر برای کاهش تجمع آب در گوش است.استنشاق بخار به باز شدن لوله شیپور استاش و خارج کردن آب در گوش کمک خواهد کرد.

یک چهارم فنجان نمک را در مایکروویو گرم کنید.
نمک را در یک پارچه پنبه ای قرار دهید و آن را محکم ببندید.
این پارچه را نزدیک به دهانه گوش آسیب دیده به مدت دو یا سه دقیقه نگه دارید.
سیر:
سیر یک روش دیگر برای خارج کردن آب در گوش است. علاوه بر این، سیر دارای خاصیت ضد باکتری است که به پیش گیری از عفونت گوش و نیز کاهش درد کمک می کند.

با استفاده از قطره چکان، چهار تا پنج قطره از هیدروژن پراکسید 3 در صد را در گوش بیمار بچکانید.

بگذارید یک یا دو دقیقه بماند. سر را به سمت پایین تکان دهید تا مایع به راحتی خارج شود.

چند حبه سیر را فشار دهید تا عصاره آن خارج شود.دو یا سه قطره از عصاره سیر را داخل گوش آسیب دیده بچکانید.

سپس، سر را به یک طرف بچرخانید تا روغن و آب را باپنبه ای نرم پاک کنید.
ریختن دو یا سه قطره روغن زیتون داخل هر گوش قبل از رفتن به شنا، بافت مجرای گوش را مسدود می کند و به جلوگیری از آب رفتن در گوش ها کمک می کند.
روغن زیتون

دستگاه رطوبت ساز:
هوای خشک، عفونت دستگاه تنفس فوقانی را بدتر می کند و مانع از درمان گوش درد و خارج شدن آب گوش می شود. بنابراین برای اینکه درد خود را کاهش و تسکین دهید، آب را از گوش خارج و سلامت سینوس ها را بهبود بخشید، باید یک دستگاه رطوب ساز را در اتاق قرار دهید.

یک دقیقه صبر کنید و سپس گوش را با فاصله حدود 12 اینچ با سشوار خشک کنید.
سیر

روغن زیتون:
روغن زیتون یک روش درمانی عالی برای تسهیل جریان آب مانده در گوش است. همچنین خاصیت ضد عفونی کنندگی آن خطر ابتلا به عفونت گوش را کاهش می دهد.

کمی روغن زیتون را در داخل کاسه کوچکی گرم کنید.
با استفاده از قطره چکان، چند قطره روغن زیتون گرم را داخل گوش بچکانید و اجازه دهید 10 دقیقه بماند.

دقت کنید که مرطوب کننده نزدیک گوش آسیب دیده باشد. مرطوب کننده به شما کمک می کند آب در گوش بصورت بخار خارج شود. همچنین می توانید سونا بروید یا دوش آب گرم بگیرید. حتی می توانید یک بطری آب داغ نزدیک گوش آسیب دیده قرار دهید.

آب نمک:
آب نمک برای درمان گوش درد یا بیرون راندن آب از گوش موثر است. علاوه بر این به شما کمک می کند تا از عفونت های گوش پیش گیری کنید. استفاده از آب نمک برای خارج کردن آب از گوش ساده و آسان است.

شما فقط باید یک فنجان آب را با یک قاشق چای خوری نمک مخلوط کنید و هم بزنید تا مطمئن شوید که نمک به طور کامل در آب حل شده است. مهم است که از آب گرم هم دمای اتاق استفاده کنید زیرا آب داغ یا آب سرد منجر به سرگیجه و درد می شود. با استفاده از قطره چکان چند قطره آب نمک را در مجرای گوش بریزید.

 احتمالا بعد از چند شب، شب زنده داری متوجه شده اید که سطح حافظه تان افت کرده است. در سال 2009 تا 2013، 72 هزار تصادف و 800 مورد مرگ افراد در این تصادفات مورد بررسی قرار گرفت که تقریباً یک سوم رانندگان پذیرفته بودند که هنگام رانندگی، خواب آلوده بودند. علت آن هم شب نخوابی شان بوده است.

کسانی که سخت مشغول تحصیل هستند، خانواده هایی که به تازگی بچه دار شده اند و یا کارمندانی که قرار است در یک زمان خاص پروژه تحویل دهند، ممکن است مجبور باشند شب ها بیدار بمانند و این اصلا موضوع عجیبی نیست در حالیکه همین عادت عادی سلامت بدن این افراد را به طرز نگران کننده ای وارد شرایط غیرعادی می سازد، شرایطی که در این بخش از سلامت نمناک به آن پرداخته ایم.

اگر 48 ساعت نخوابیم چطور؟
مشخص است که هرچه زمان بیداری طولانی تر باشد آثار مخرب بی خوابی شدیدتر خواهد بود . بدن بعد از 48 ساعت بی خوابی شرایط بدتری را تحمل می کند و عملکرد شناختی در آن دچار افت می شود .  مشکل دیگر بعد از 2 روز بی خوابی "میکرواسلیپ " است، وضعیتی که در آن مغز کم کم و به صورت کاملا ناخواسته وارد ناهوشیاری می شود و چند لحظه طول خواهد کشید.

 پس اگر در جاده بودید و احساس خواب آلودگی داشتید و شب قبل خواب مناسبی نداشتید، احتمالاً هوشیاری شما به اندازه یک فرد معمولی نیست. پس فکر نکنید با یک فنجان قهوه می توانید همه چیز را حل و فصل کنید ؛ قهوه هم یک ساعت زمان نیاز دارد تا دوباره عمل کند. پس بهتر است که ماشین را کنار پارک کنید، استراحت کنید و هر موقع که از خواب سیر شدید، دوباره راه بیفتید.

بیدار ماندن و شب نخوابیدن، اساساً شما را خسته می کند و تاثیر آن برابر با وجود یک درصد الکل در خون است که بر روی تصمیم گیری ها و تعامل شما با دیگران اثر می گذارد. اولین چیزی که دچار تغییر می شود، توانایی تفکر است. یعنی سطح حافظه، قضاوت و تمرکز، همگی تحت تاثیر قرار می گیرند و این در صورتی است که شما 17 ساعت نخوابیده باشید. 17 ساعت نخوابیدن برابر با وجود 0.08 درصد الکل در خون است و 24 ساعت نخوابیدن برابر با 0.1 درصد الکل در خون است یعنی اگر 24 ساعت نخوابیم این میزان آسیب به بدن خود وارد کرده ایم.

بی خوابی

علاوه بر تمام آنچه گفتیم بعد از 24 ساعت بی خوابی به شدت دچار حالاتی مثل :

خواب آلودگی
مشکل در تصمیم گیری
اختلال در تمرکز و حافظه کوتاه مدت
بالا رفتن سطح قند خون
بالا رفتن سطرح هورمون های استرس، مانند کورتیزول و آدرنالین
تحریک پذیری و افزایش حساسیت
کاهش تعادل و تنش عضلانی

عوارض جسمی روحی 24 ساعت نخوابیدن
معمولاً افراد بعد از 24 ساعت نخوابیدن، دچار کلافگی می شوند، درد آن ها شدیدتر می گردد، سیستم ایمنی شان دچار مشکل می شود و بدنشان بیش از همیشه مستعد عفونت خواهد بود. بدترین بخش در مورد توانایی ذهن شماست  زیرا ذهن دیگر نمی تواند به خوبی قضاوت کند، از محیط اطراف آگاهی چندانی ندارد و این واقعاً ترسناک است. 

البته هنوز به طور کامل واضح و مشخص نیست که 24 ساعت نخوابیدن چه تاثیرات مخربی روی افراد دارد اما چیزی که معلوم است، این است که توانایی مغز در این مدت زمان کم کم افت می کند و مانند قبل نیرو ندارد و رو به خاموش شدن می رود.  مثلا بعضی از افراد هستند که به مدت یک هفته یا دو هفته نمی خوابند. اگر قصد دارید که کسی را بکشید، حتما باید او را بیدار نگه دارید. 

خواب آلودگی 

حتی ممکن است بین 15 الی 30 ثانیه طول بکشد تا دوباره بفهمد چه اتفاقی در اطراف، در حال رخ دادن است و در نهایت نخوابیدن زیاد و طولانی مدت، می تواند منجر به مرگ شود.